foto Adolf Zuber „Fototeka”
Po II wojnie światowej naukę w szkole podstawowej w Kozach rozpoczęto już w kwietniu 1945 r. Jej organizatorem był Stanisław Kiełbasa (przed wojną piastował funkcję kierownika). Rok szkolny trwał do końca grudnia 1945 r. W styczniu rozpoczął się kolejny rok szkolny trwający do końca czerwca. Organizacja nauki w następnych latach przebiegała podobnie jak dziś czyli od września do czerwca. Placówka była szkołą siedmioklasową (wyjątkowo w roku 1947/1948 otwarto ósmą klasę, by po roku zrezygnować z niej; 8 latkę wprowadzono w 1961 r.)[1]
W 1949 r. koziańskich uczniów podzielono na dwa rejony zamieszkania oraz utworzono dwie szkoły Publiczna Szkoła Powszechna nr 1 i nr 2 z osobnym kierownictwem. Obie mieściły się w jednym budynku przy obecnym Placu Ks. Kochaja (wykorzystywano również budynek tzw. „starej szkoły” czyli obecnego przedszkola). W szkole nr 1 kierownikiem został Stanisław Trembla, a w szkole nr 2 Konstanty Majcherowicz. W 1959 r. kierownictwo szkoły nr 2 przejęła Helena Andukowicz, która pełniła tą funkcję do 1960 r. gdy kierownikiem został Józef Woliński.
Foto Archiwum własne M. Frączek
Potwierdzenie funkcjonowania szkoły podstawowej (szkoła ogólnokształcąca stopnia podstawowego) nr 2 w Kozach
Dyrektor-Kierownik – Konstanty Majcherowicz, Opiekun klasy – Genowefa Wawerska
W 1960 r. przystąpiono do budowy nowej szkoły tzw. „tysiąclatki” przy obecnej ul. Przecznia. Wznosili ją koziańscy murarze. Ukończono ją już dwa lata później w 1962 r. i w jej murach znalazła siedzibę szkoła podstawowa nr 2. Na uroczystość otwarcia przyjechał Edward Gierek, ówczesny I sekretarz Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej w Katowicach. Wraz z otwarciem szkoła otrzymała patrona, którym został Stanisław Staszic.[2] I tak pozostało do dziś.
[1] Władysław Skoczylas, Podbeskidzka wieś Kozy. Okres po drugiej wojnie światowej, Kozy 2012, s. 144-147.
[2] tamże, s. 101-102