W 1945 r. z polecenia biskupa krakowskiego Adama Sapiehy (kardynał od 1946 r.) w Kozach zamieszkały siostry ze Zgromadzenia Sióstr Świętego Józefa (popularnie zwane Józefitkami). Założyły one przedszkole „Caritasu”, którego pierwszą kierowniczką była siostra Ewarysta. W pierwszych latach po wojnie władze komunistyczne nie ograniczały działalności tej katolickiej organizacji charytatywnej i dobroczynnej. Władza oświadczyła nawet, iż Caritas „ma pełne prawo do rozwijania swojej działalności oraz »serdeczną przychylność« władz wobec pracy Caritas i jej potrzeb”. W tych warunkach Caritas bardzo szybko się rozwijała. W 1946 r. organizacja prowadziła 743 ochronki i przedszkola w całym kraju.
W 1949 r. rząd PRL zdecydowanie zaostrzył swoją politykę wobec Kościoła i organizacji z nim związanych. Decyzją władz państwowych ostatnim rokiem działalności przedszkola był rok szkolny 1960/1961.
Przedszkole w Kozach początkowo mieściło się w budynku tzw. starej szkoły – dziś przedszkole przy placku ks. Kochaja. Następnie w pomieszczeniach plebanii i w zaadoptowanych pomieszczeniach gospodarczych.
Na zdjęciu grupa dziewczynek sypiących kwiatki w czasie Bożego Ciała z przedszkola (zwanego również ochronką) Caritasu w Kozach, 1948 r. Opiekunki – siostry Urbana i Irena.
Z archiwum rodzinnego.