Szuścieć – „szeleścić”; gwarowo używany również na Śląsku Cieszyńskim.
Szedł przez park Czeczów a pod nogami szuściły mu liście.
Nagle coś zaczęło szuścieć pod drewnianą podłogą.
Zerwał się wiatr i zaczął szuścieć zeschłymi liśćmi.
Szuścił papierkiem z cukierka i słychać było w całej klasie.
Gdy dziadek odmawiał pacierz w izbie zawsze szuścił kartkami starego modlitewnika.
W słomie coś szuści, jakby w niej były myszy (Władysław Skoczylas)