Uchwała sejmu konwokacyjnego z 7 maja 1764 r. zapowiadała reformę pogłównego żydowskiego, zobowiązując tym samym do przeprowadzenia spisu Żydów. Miał on służyć za podstawę przy poborze pogłównego czyli podatku płaconego „od głowy”. Spis przeprowadzono w 1765 r. Dotyczył również Kóz leżących w Księstwie Oświęcimskim w województwie krakowskim.
Zakłada się, że liczba ludności żydowskiej ujętej w spisie jest niższa od rzeczywistej (ograniczone metody spisowe oraz chęć zaniżenia liczby członków społeczności żydowskiej).
Dane spisowe znane są z nieco zapomnianego „Spisu Żydów województwa krakowskiego z roku 1765” (Kraków, Nakładem Akademii Umiejętności, 1898 r.) opracowanego przez Aleksandra Czuczyńskiego. Według spisu miało wtedy mieszkać w Kozach dwóch Żydów i jedna Żydówka. Obecność Żydów w Kozach należy zatem datować co najmniej od 1765 r. (Władysław Skoczylas w książce „Podbeskidzka wieś Kozy” jako datę pierwszej udokumentowanej wzmianki o koziańskich Żydach podaje rok 1869 – urodziny Wolfa Gronnera).
„Spis Żydów …” dostępny jest online, w zbiorach Uniwersytetu Warszawskiego, Biblioteka Instytutu Historycznego