Wincenty Byrski (1870-1939) przeszedł na emeryturę jako starszy referendarz PKP 31 lipca 1931 r. Razem z rodziną przeniósł się wówczas do Dziedzic, gdzie mieszkał do swojej śmierci. Początkowo było to mieszkanie u państwa Korczyńskich na ul. Klasztornej, następnie w wynajętej willi na ul. Studenckiej. Na emeryturze Wincenty Byrski poświęcił się aktywności społecznej, narodowej oraz poezji. Tu powstało dzieło jego życia, obszerny poemat o tematyce religijnej Syn Człowieczy, który tworzył w latach 1933-1936 (nie został opublikowany).
Zdjęcie wykonano w Dziedzicach (obecnie Czechowice-Dziedzice), na schodach przed domem Państwa Byrskich.
Stoją od lewej:
– Wincenty Byrski;
– Anna Byrska córka Wincentego;
– Janina Jaworska, bratanica, córka Tomasza Byrskiego;
– przyjaciółka rodziny, nazwisko nieznane;
– dziewczynka – prawdopodobnie Zofia Byrska, wnuczka Tomasza Byrskiego;
– Helena Byrska, bratanica, córka Tomasza Byrskiego (siedzi na barierze schodów).
Siedzą od lewej:
– Pani Cyjankiewicz, przyjaciółka rodziny;
– Władysław Byrski, bratanek, syn Tomasza Byrskiego brata przyrodniego Wincentego;
– Helena Byrska, żona Wincentego;
– Bogusława Jaworska, wnuczka Tomasza Byrskiego (siedzi na kolanach Heleny Byrskiej).
Fotografia ze zbiorów rodzinnych Heleny Byrskiej-Giergiel.