Wincenty Byrski w swoim dorobku pozostawił również aforyzmy, które sam nazywał „zdaniami”. Z pewnością zasługują one – tak jak spuścizna liryczna – upowszechnienia. Te krótkie i zwięzłe „zdania” przynoszą ciekawe spostrzeżenia, życiowe wnioski i pouczenia, czasami zaskakują …
I
Jestże świadomym chwil pięknych bez cierpień i trosk?
Sława! sława! Już nie trza ni ducha, ni stali.
Nawet twe wrogi zamilkną powoli.
II
Ale powiedzcie mi, gdzie się pokrzepia wasz duch?
I Bogu się naprzykrzasz, a gorszyć jak zwierzę.
Lecz także świętojańskie muszki blaskiem jarym.