Koniec roku szkolnego, najlepsi uczniowie otrzymają świadectwa z wyróżnieniem i nagrody – najczęściej książki. Zwyczaj wręczania nagród książkowych jest bardzo stary, istniał w Galicji już w XIX wieku. Jednak o tym jakie książki mogły być wręczane uczniom w galicyjskich szkołach decydowała Rada Szkolna Krajowa (Rada zarządzała szkolnictwem powszechnym oraz średnim w Galicji w latach 1867-1921. Do jej zadań należał nadzór pedagogiczny, mianowanie nauczycieli, układanie programów czy zatwierdzanie podręczników).

Na mocy Rozporządzenie c. k. Rady Szkolnej Krajowej z dnia 19. marca 1890 r. ukazał się we Lwowie Spis dziełek, dozwolonych na premia dla młodzieży szkół ludowych [1]. W okólniku Rady czytamy:

Z‎ ‎licznych‎ ‎spostrzeżeń‎ ‎i‎ ‎ze‎ ‎sprawozdań‎ ‎c.‎ ‎k. Rad‎ ‎szkolnych‎ ‎okręgowych‎ ‎przekonuje‎ ‎się‎ ‎c.‎ ‎k. Rada‎ ‎szkolna‎ ‎krajowa,‎ ‎że‎ ‎w‎ ‎niektórych‎ ‎okolicach dzieci‎ ‎bywaj‎ą‎ ‎obdzielane‎ ‎książeczkami,‎ ‎zawierającymi‎ ‎rzeczy,‎ ‎niestosowne‎ ‎dla‎ ‎młodzieży‎ ‎szkolnej i‎ ‎niezgodne‎ ‎z‎ ‎zadaniami‎ ‎szkoły.‎ ‎Wobec‎ ‎tego przypomina‎ ‎się‎ ‎wszystkim‎ ‎zarządom‎ ‎szkolnym, że‎ ‎ani‎ ‎do‎ ‎biblioteczek‎ ‎dla‎ ‎młodzieży‎ ‎szkolnej,‎ ‎ani na‎ ‎premia‎ ‎nie‎ ‎wolno‎ ‎dopuszczać‎ ‎żadnych‎ ‎dzieł, których‎ ‎c.‎ ‎k.‎ ‎Rada‎ ‎szkolna‎ ‎krajowa‎ ‎wyraźnem rozporządzeniem‎ ‎nie‎ ‎zaleciła.‎ ‎Ażeby‎ ‎ułatwić‎ ‎wybór dziel,‎ ‎stosownych‎ ‎układem‎ ‎i‎ ‎treścią‎ ‎dla‎ ‎młodzieży szkolnej,‎ ‎ogłasza‎ ‎się‎ ‎niniejszem‎ ‎spis‎ ‎znaczniejszej ilości‎ ‎książeczek,‎ ‎napisanych‎ ‎w‎ ‎języku‎ ‎polskim i‎ ‎ruskim,‎ ‎które‎ ‎z‎ ‎polecenia‎ ‎Rady‎ ‎szkolnej‎ ‎krajowej badano‎ ‎i‎ ‎uznano‎ ‎za‎ ‎właściwe‎ ‎dla‎ ‎młodzieży.
Każdy‎ ‎zarząd‎ ‎szkolny‎ ‎otrzymuje‎ ‎niniejszy spis‎ ‎dzieł,‎ ‎dozwolonych‎ ‎do‎ ‎używania‎ ‎na‎ ‎premia‎ ‎dla młodzieży‎ ‎szkolnej.‎ ‎Nauczyciele‎ ‎powinni‎ ‎spis‎ ‎ten uzupełniać‎ ‎na‎ ‎podstawie‎ ‎nowych‎ ‎ogłoszeń.‎ (…)
Książek,‎ ‎nieaprobowanych‎ ‎wyraźnie‎ ‎przez Radę‎ ‎szkolną‎ ‎krajową,‎ ‎bezwarunkowo‎ ‎nie‎ ‎wolno dawać‎ ‎dzieciom‎ ‎szkolnym‎ ‎na‎ ‎premia.‎ ‎Wyjątek‎ ‎stanowią‎ ‎tylko‎ ‎książki‎ ‎do‎ ‎nabożeństwa,‎ ‎przeznaczone.‎ ‎dla‎ ‎dzieci‎ ‎i‎ ‎aprobowane‎ ‎przez‎ ‎tutejszokrajowe władze‎ ‎dyecezalne,‎ ‎tudzież‎ ‎podręczniki‎ ‎szkolne (…)

W 1907 r. w nagrodę pilności książkę Szczęsnego Zahajkiewicza, Piastun Chrystusa otrzymała Kazimiera Byrska, uczennica szkoły ludowej w Kozach. Książka polecona była przez Wysoką c. k. Radę Szkolną Krajową na nagrody pilności i do bibliotek szkolnych rozporządzeniem z dnia 6 czerwca 1891 r.

Pamiątka ze szkoły w Kozach, 1907 r
W nagrodę pilności Kazimierze Byrskiej, Kozy 28 czerwca 1907 r.
Szczęsny Zahajkiewicz, Piastun Chrystusa (na tle podania ludowego), Lwów 1907

Dziękuję Panu Marcinowi Jaworskiemu za udostępnienie książki i zgodę na publikację.


[1] Spis dziełek, dozwolonych na premia dla młodzieży szkół ludowych, Lwów 1890

[2] Szczęsny Zahajkiewicz, Piastun Chrystusa (na tle podania ludowego), Lwów 1903

Dodaj komentarz